Snoothy Ooty, Holi en getoeter

Hoi,

Ondertussen alweer ff geleden en we zijn zelf alweer enkele kilometers verder. Vorige keer zaten we nog in Madurai en stonden we op het punt om te vertrekken richting Ooty met de trein. Onze trein vertrok om 1u 's nachts en eigenlijk zou iedereen die in India rondreist eens in een station moeten gaan zitten tot vrij laat het is een ervaring op zich. Het stationsplein in Madurai vormde zich langzaam om tot een soort van kampeerplaats. Je moet weten dat elke indier die hier de trein neemt zo min of meer een klein huisje met zich meedraagt in een aantal zakken (een matje, een dekentje, water en genoeg eten voor de reis want omkomen van de honger zullen ze zeker niet doen ! ) beeld je dus zo'n honderd a tweehondertal indiers in die geleidelijk aan het stationsplein ombouwen tot hun tijdelijk huis vrij grappig eigenlijk. Nu onze trein was mooi op tijd en wij stapten op in wat wij dachten onze wagon waar we met nogal wat lawaai twee mensen van onze plaatsen borstelden om tot de constatatie te komen dat we in de verkeerde wagon zaten die ook de afkorting S2 had maar blijkbaar niet de onze was. Ondertussen stond de trein al wel even stil en hadden we geen idee hoe lang hij nog ging blijven staan dus maar door alle slapende mensen in de wagons beginnen stappen (niet het meest handige met een gigantische rugzak in smalle gangetjes met armen en benen die uitsteken). Natuurlijk konden we op een bepaald moment niet meer verder dus na ff overleg beslist om een spurtje te trekken naast de trein in de hoop dat we aan onze wagon raakten voor de trein vertrok. Moet een hilarisch zicht geweest zijn voor de mensen die ons zagen. We zijn toch op 3 wagons van de onze geraakt en dan begon de trein te toeteren wat toch wel min of meer betekend dat hij ging vertrekken. Hijgend en nat in het zweet toch in de juist wagon geraakt en nog wat slapende mensen van onze bedjes geveegd om dan zelf ons plekje te claimen. Het eerste echte 'treinavontuur' was een feit...

Goed aangekomen in coimbatore waar we nog een 3u durende bus richitng Ooty hebben genomen met zalige uitzichten en voor veel groene!! landschappen iets wat we toch wel wat gemist hebben. Aangekomen in Ooty boekten we een kamer in het YWCA guesthouse heerlijke plaatsje met een grote engelse invloed in de inrichtingsstijl. Maar wat een heerlijke rustige plek, geen getoeter van auto's , bussen of riksha's en ook geen rochelende indiers, Gewoonweg zalig dus. Ooty was voor ons beiden echt wel een verademing op alle gebied. Rustige omgeving, geen 200 indische mannen die ons aanstaren, zalig temperatuurtje en we konden 's avonds een pull aandoen (joepie!), ook de mensen waren echt super vriendelijk. Dus in Ooty was het plan om wat te gaan trekken. Op eigen houtje een wandelwegje vinden en zomaar wat rondstappen was blijkbaar makkelijker gezegd dan gedaan. Onze eerste dag zijn we dan maar rond het meer gestapt wat ook wel leuk was en de tweede dag hebben we een gids geboekt die ons samen met nog wat andere toeristen doorheen de Nilgiri Hillsm theeplantages, dorpjes en straatjes loodste maar wel heel erg de moeite waard en een mooie test van onze stapschoenen en conditie. (Schoenen goedgekeurd aan de conditie kon nog wat gewerkt worden ;D) Hier ontdekten we ook gewoon brood en een goede poging tot chocolade wat dan ook de komende dagen ons ontbijt en middagmaal is geweest. Joepie geen komijn ;-) Maar aan alle mooie liedjes komen een eind zo ook ons ooty avontuur. Na het boeken van een tatkalticket (lastminute ticket) richting Chennai daalden we dan ook terug af naar warmer oord.

In Chennai zelf zijn we niet gebleven maar wel in Mamalapuram een dorpje tegen de kust waar heel wat backpackers naartoe komen om tempels te komen bezoeken. Mamalapuram was voor ons ook een beetje luieren, tijd om boeken om te wisselen en terug uit te lezen, een strandwandeling waar Alenka haar benen  vrij zwaar verbrand waren, allebei gigantisch ingemaakt worden bij het schaken met een van de obers van het Gecko Cafe en zalig ontbijt van musli en vers fruit. Ideale mix dus om onze batterijtjes terug wat op te laden. Onze volgende stop was Hyderabad waar we gingen verblijven bij Colin een couchsurfer. Voor we op de trein richting Hyderabad trokken wel nog een hilarisch moment beleefd aan de roltrap, voor ons de eerste die we in India tegenkwamen en waarschijnlijk de eerste roltrap in het leven van de jongens voor ons. Na hun 3de poging om er op te stappen zijn we dan ook echt luidop in lachen uitgebarsten en hebben ze ons vriendelijk eerst laten gaan ;-)

Aangekomen in Hyderabad ging Colin ons komen ophalen in het treinstation wat ook gebeurde met een vertraging van 2uur. Ach ja het wachten zijn we ondertussen wel al gewoon. Maar ons verblijf bij Colin was wel super, hele leuke kerel ook. Alenka en ikzelf hebben ons vaak afgevraagd hoe rijk hij nu precies wel was. Hij is 27 en heeft het bedrijf van zijn vader en grootvader overgenomen. Maar blijft echt wel met beide voeten op de grond staan. Hele leuke en interessante gesprekken over het kastensysteem, uitgehuwelijkt worden, verhoudingen tussen mannen en vrouwen, verschillen tussen cultuur en wat een goede opleiding zou kunnen veranderen, corruptie in India enz... Ik heb toch wel een paar keer ogen getrokken en kan me dan ook helemaal niet inbeelden wat het moet zijn om op te groeien in een land als India en al helemaal niet hoe moeilijk Colin zijn leven moet zijn want hij heeft enerzijds een heel "vrije" opvoeding waar zijn ouders hem niet forceren om met iemand te trouwen die ze kiezen voor hem maar er anderzijds nog steeds een hele grote culturele en familiale druk is. Moet niet makkelijk zijn... Hyderabad zelf bezoeken was onze eerste echt baaldag sinds we aan het reizen zijn, verkeerde trein genomen, heel veel moeite moeten doen om de juiste bus te vinden naar wat  we wilden bezoeken, enorm veel gestaar en heel druk en heeeeeeel veeeeeeeel getoeter... Of het nu aan Hyderabad lag of aan het feit dat het voor ons de tijd van de maand was geen idee maar het was niet de meest aangename ervaring en we hebben menig Indier uitgescholden in het nederlands ;-) De rust van het paleis dat we in de namiddag dan bezocht hebben was dan ook wel meer dan welkom.

De dag nadien was het Holi wat we ook samen met Colin gevierd hebben. Alhoewel Colin stond toe te kijken terwijl wij ons amuseerden. Hij moest de volgende dagen terug werken en nog helemaal roze toekomen op kantoor is niet echt de beste indruk. Voor mensen die helemaal geen idee hebben waar ik het over heb wikipedia zal het je wel allemaal uitleggen. http://en.wikipedia.org/wiki/Holi   Gewapend met enkele zakjes kleurstof gingen we dan ook zelf naar beneden waar het niet zo heel lang duurde voor we helemaal onder de verschillende kleuren zaten en en snel werden we allebei meegetrokken in enkele danskringetjes waar ze een poging deden om ons enkele moves te leren. Super leuke ervaring dus. Mijn broek en t-shirt zijn achteraf de vuilbak in gegaan ;-)

Na Hydrabad trokken we verder richting Aurangabad terug richting dezelde staat als Mumbai om ginder de Ellora en Ajanta caves te gaan bezoeken. De rit ernaartoe in een overvolle trein was weer een ervaring en we waren beide heel erg blij dat we de twee plaatsjes aan de zijkant hadden en dus de bank niet met 5 mensen moesten delen. Ellora en Ajanta was echt wel indrukwekkend het zijn tempels uit rots gegraven. Dus alles wat er staat is in een stuk gemaakt. In Ellora staat het grootste gebouw uit een stuk gemaakt - ter wereld. De tempels waren zowel budhistische tempels, hindoetempels en Jain tempels. Sommige waren hadden ook kleine cellen waar monikken leefden. Foto's volgen van zodra we eens een deftige internetverbinding vinden ;-)

Gisteren zijn we dan aangekomen in Ahmedabad. We hadden een bus geboekt die 15u ging duren. Dus wat meer uitgegeven aan het ticket en dat was het wel meer dan waard. Na te hebben ingechecked in een hotel voor bijna de helf van de normale prijs (het is hier laagseizoen en eigenaars laten hun prijzen zonder dat ze er echt moeite voor moeten doen gigantisch zakken), dus op ontdekkingstoch doorheen Ahmedabad, enkele moskeeen bezocht die wel echt mooi waren vooral omdat de invloeden van India heel duidelijk te zien zijn in de bouwstijl. De cirkels die ook in hindoeisme en boedhisme voorkomen vonden we ook hier terug. Aangezien het vrij vroeg was zijn we ook wat gaan rondlopen in de wir war van straatjes wat een super idee was want we zijn echt wel een aantal pareltjes van gebouwen tegengekomen. Eenmaal 11u gepasseerd merkten we ook aan het getoeter en het contstante lastig gevallen worden dat ook ons humeur terug naar beneden ging en de terugtocht richting onze kamer was een pak minder aangenaam. Een simpel gesprekjes tussen ons twee over het oversteken van straat had wel een bitsige bijklank. Gelukkig weten we beiden wel waar het aan ligt en relativeren we deze dingen wel snel...

Deze ochtend zijn we vertrokken vanuit Ahmedabad om de bus te nemen naar Vadodara van waaruit we morgen nog een world heritage site (de zoveelste in India) gaan bezoeken. Deze middag de duurste en zoetste thali van onze reis gegeten zo'n 2.5 euro . Thali is een gerecht die doorheen gans India word gegeten maar die in elke staat anders is. Het bestaat uit verschillende bereidingen van groenten, rijst en/of chapati, iets yoghurtachtig en afhankelijk van welke staat iets zoet als dessert.

Het verdere reisplan ziet er als volgt uit op 4 april vertrekken richting Udaipur dat in de staat Rajasthan ligt. Van udaipur is het richting pushkar en erna naar Jaipur. Dan denken we dat we tegen dan genoeg zullen hebben van de forten en tempels en de hitte en plannen we om richting Rishikesch te gaan om van daaruit dan terug te komen via Amritsar, Delhi, Agra en dan Khujarho en Varanasi. Nog heel wat te doen dus en niet zo veel tijd meer... We beginnen ook stiekem wat uit te kijken naar de rust en natuur van Nepal en het gaan trekken in Himalayagebied. Maar ondanks de frustraties rond de Indiers en hun getoeter blijft India wel echt een belevenis en overheersen de positieve momenten toch wel zeker nog de frustraties.

Groetjes

Lieselot